Tektoniczny taniec

Tectonic to ruch taneczny, który powstał na początku XXI wieku, ale pozostaje popularny do dziś. Belgijscy klubowicze są słusznie uważani za założycieli. Taniec zawiera elementy hip-hopu, lockingu, poppingu, techno, breakdance i innych stylów. Aby nauczyć się tańczyć, musisz zapoznać się z opcjami wykonania.

Ten trend powstał w 2000 roku. Za podstawę przyjęto taniec jumpstyle, do którego dodano obrotowe ruchy ramion. Taniec został nazwany tektoniką. Ale w tym czasie kierunek ten nie był jeszcze szczególnie popularny. Później w jednym z paryskich klubów Metropolis zaczął regularnie organizować imprezy, w których tańczono głównie tektonicznie.

W 2006 roku dyrektor artystyczny tego klubu, Cyril Blanc, zdecydował, że nadszedł czas, aby zmienić Tectonic w markę. Następnie oficjalnie zarejestrował znak towarowy o tej samej nazwie i zaczął otrzymywać z tego dobre dywidendy. Producenci odzieży, obuwia, akcesoriów, napojów i artykułów spożywczych zaczęli chętnie wypuszczać towary pod tą marką. Od tego momentu tektonika została zwrócona w innym kierunku.

Rok później taniec został oficjalnie zaprezentowany na francuskim festiwalu Paris Techno Parade. To właśnie ten moment można słusznie nazwać szczytem popularności tańca. Piszą o tym środki masowego przekazu, profesjonaliści różnych szczebli, tańczą to amatorzy, w szkołach powstają odrębne kierunki. Od 2008 roku popularność spadła. Ale pomimo tych okoliczności tektonista wciąż tańczy.

W tektonice istnieje kilka stylów wykonania: Tecktonik Killer, Tecktonik, Tecktonik-mix, New Electro Style. Ale warunkowo można je podzielić na dwie szerokie kategorie: twarde i miękkie. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Do tej kategorii należy kilka stylów. Charakteryzują się sztywniejszym wykonaniem, ale nie oznacza to, że ich opanowanie jest dużo trudniejsze.

1. Hardstyle - łamany styl, który wymaga od tancerzy dobrej sprawności fizycznej. Jest również podzielony na kategorie męskie i żeńskie. Jest słusznie uważany za najtrudniejszy ze wszystkich dostępnych kierunków. Charakterystyczną cechą są specyficzne ruchy, które są reprezentowane przez ostre skoki i zamaszyste ruchy ramion.

2. Zawrót głowy - styl również należy do kategorii twardych. Osobliwość polega na przewadze ostrych ruchów wahadłowych ramion i nóg, skoków, intensywnych ruchów ciała. Tancerz potrzebuje doskonałego rozciągania, koordynacji, dobrej reakcji.

3. elektrostyl - również wykonywany w sposób twardy, wymaga intensywnych ruchów i dobrej reakcji tancerza, gdyż ruch na parkiecie wykonywany jest dość szybko. Ale szczególnie w tym stylu ważna jest przejrzystość.

Style z tej kategorii są nie mniej trudne do wykonania, ale warto zacząć od ich opanowania. Tutaj też jest kilka kierunków.

1. Droga Mleczna - taniec ten opiera się na ciągłych ruchach rąk, które połączone są z dość miękkim ruchem ciała. To jest najczęstszy styl.

2. Skokowy styl - w tym kierunku najbardziej zaangażowana jest dolna część ciała, głównie nogi. Są na przemian rzucane w tę iz powrotem. Osobliwość polega na tym, że tancerz naśladuje ruchy biegnącej osoby.

Aby taniec był nastrojowy, konieczne jest przestrzeganie określonego stylu ubierania się. Najczęstsze elementy odzieży i akcesoriów to:

• obcisłe spodnie lub dżinsy;

• koszulka z nadrukiem (najczęściej tektoniczna);

• opaski na rękę;

• buty do koszykówki;

• pas jest przeważnie biały.

Fryzura jest najczęściej futurystyczna. Czasami istnieje styl gotycki. Warto zauważyć, że zasady te są obecnie coraz rzadziej przestrzegane, chociaż założyciele uważają takie zmiany za bluźniercze.

Taniec, w zależności od stylu, wykonywany jest z różnymi akompaniamentami muzycznymi: electro, disco, house, trance, hardstyle. Najpopularniejszymi wykonawcami w stylu soft są Boards of Canada, DJ Shadow. W twardej wersji kompozycje Prodigy, Crystal Method, Chemical Brothers są bardziej cenione niż inne.

Oczywiście zawsze możesz nauczyć się tańczyć dowolnego tańca, w tym tektoniki, jeśli uczęszczasz na lekcje indywidualne lub uczęszczasz na zajęcia grupowe. Ale nie wszystkie miasta mają szkoły tańca. Ponadto taniec w prywatnej instytucji będzie wymagał pewnej inwestycji finansowej.

Aby hobby nie było tak drogie, całkiem możliwe jest opanowanie tego tańca w domu. Będzie to szczególnie łatwe dla tych, którzy mają dobrą kondycję fizyczną, a także mają przynajmniej niewielkie doświadczenie w branży tanecznej w przeszłości lub obecnie.

W stylu twardym zaangażowane są głównie ręce, podczas gdy w stylu miękkim najczęściej wykorzystywane są ruchy nóg. Główne ruchy rąk to rotacje i rzuty. Pierwsze wykonywane są rękami i przedramionami. Jednocześnie aktywnie zachęca się do ruchów górnej części obudowy. Do momentu, w którym tancerz wykona kolejny obrót, ramiona muszą poruszać się w tej samej płaszczyźnie.

Emisje zaczynają się geograficznie od strefy - środkowej części klatki piersiowej. Ramiona są najpierw zgięte w łokciach, a następnie wyprostowane.Takie emisje w kierunku góra-dół oraz lewo-prawo dają atrakcyjny efekt wizualny. Gdy tylko te dwa podstawowe ruchy zostaną ze sobą połączone, powstaje połączenie taneczne.

Podstawowe elementy nóg są bardziej zróżnicowane. Należą do nich:

• ruchy kołyszące pięta-palce;

• wędzidła ze skarpetkami i piętami obu stóp;

• łączenie bioder z huśtawkami i zakrętami;

• kołysanie ciałem na nogach lekko ugiętych w kolanach;

• kroki (duża liczba wszystkich możliwych opcji);

• skręty i kopnięcia;

• prostowanie i zginanie kolan pod wędzidłem.

W połączeniu te elementy tworzą również ogniwa taneczne.

Aby nauczyć się tańczyć tektonicznie w domu, zaleca się skorzystanie z porad profesjonalistów. Oczywiście nie są one esencją, ale mogą znacznie uprościć proces uczenia się.

1. Taniec należy traktować pozytywnie, zajęcia rozpoczynać tylko w dobrym nastroju. Aby ruchy były naprawdę oryginalne i poprawne, ważne jest nie tylko wykonanie techniczne, ale także komponent emocjonalny.

2. Nawet trening powinien odbywać się przy odpowiedniej muzyce.

3. Ważna jest aranżacja i przygotowanie przestrzeni. Jeśli treningi wykonywane są bezpośrednio w mieszkaniu, jako wykładzinę podłogową najlepiej nadaje się dywan lub wykładzina antypoślizgowa. A także wykładziny podłogowe tego typu znacznie zmniejszają obciążenie akustyczne.

4. Bardzo ważne jest, aby w pokoju było wystarczająco duże lustro. Tancerz musi widzieć siebie w pełni wzrostu, wizualnie kontrolować swoje ruchy z boku.

5. Na początek nie musisz zbierać pełnego obrazu tekokera. Do procesu treningowego wystarczy założyć wygodne ubranie i buty. Następnie, gdy umiejętności zostaną przepompowane, można przystąpić do doboru ubrań i dodatków. Jeśli chcesz zrobić to profesjonalnie, możesz pomyśleć o bardziej odpowiedniej fryzurze dla obrazu.

6. Nawet jeśli treningi odbywają się w mieszkaniu, konieczne jest wykonanie tańca w butach. Boso jest niewygodne podczas większości ruchów nóg.

7. Ważne jest, aby po drodze improwizować. Oczywiście podstawowe ruchy leżą u podstaw, ale wciąż można coś dodać.